Józef Piłsudski. Socjalista, demokrata i dyktator. Pierwszy i jak na razie jedyny wojskowy sprawujący funkcję Naczelnika Państwa. Wojskowy, który owe trzy sposoby sprawowania władzy uprawiał w zależności od konieczności
zastanego w ojczyźnie ładu (zwykle jednak był to nieład), a wszystkie te cechy
podlane u Naczelnika były sosem romantyka. Wojskowy, który z poletka humanizmu
wybrał dla siebie i ukochał do śmierci sztukę słowa. Z Juliusza Słowackiego
uczynił króla, wprowadzając jego szczątki w 1927 roku do krypty wawelskiej.
Skuteczność sprawowania władzy przez Piłsudskiego przeszkadzała narodowcom i
skrajnej prawicy. Dla pojawienia się Polski znów na mapach Europy
niezbędne było, jak się w czasie okazało, kilka elementów: działacze chłopscy z głosami
socjalistów; prawica Romana Dmowskiego; wojsko pod rządami Piłsudskiego oraz
zaplecze finansowe w postaci części majątku pianisty Ignacego Paderewskiego -
Paderewskiego który jako ówczesna gwiazda światowej sławy, pobierał za swoje
występy wysokie honoraria i dzięki temu finansowo lobbował gdzie trzeba.