Wszystko, co związane ze Wspomnieniami najstarszej córki Lwa Tołstoja zaczęło się u mnie w czasach pandemii od filmu z kanału Strefa Czytacza na YouTube. Autorzy dokonali tam rozpakowania stu kilogramów książek, które zamówili na wagę. I w drugim kartonie pojawiła się na ułamek sekundy właśnie ta książka. Na początku nawet myślałem, żeby podesłać im maila, bo wymyślili, że będą odsyłać zainteresowanym tytuły za cenę wysyłki... Wstrzymałem się wówczas, ale cały czas miałem w głowie tę książkę. Bo wiadomo: Maleńczuk, literatura rosyjska, itd.; chociaż do tamtego momentu Pan Maleńczuk o Tołstoju nie wspominał i nie wliczał go do klasyki rosyjskiej, z którą było dane mu się zetknąć. W końcu jednak pojawił się filmik, w którym MM opowiedział o najpiękniejszej książce z dzieciństwa - i nie - wcale nie była to Wojna i pokój, ani Anna Karenina. Lew Tołstoj jednakowoż przewinął się w opowieści Maleńczuka i to było iskrą, która na nowo zapaliła we mnie chęć zapoznania się wcale nie z owymi wielkimi dziełami Tołstoja, a ze wspomnieniami Tatiany właśnie.
