. . .

  pamięci mojej babki

Babciu, dziękuję

.........................................................................

dzięki Tobie poznałem na własnej skórze drugie oblicze Śmierci

1)

Śmierć nie do zaakceptowania:

rozstajesz się z kimś na chwilę,

mówisz „Do jutra!”

jutro czytasz akt zgonu.

najgorsza Śmierć na świecie

Płacz, żal, wściekłość, wkurwienie na boga,

pokazywanie światu faka

taka jest ludzka reakcja.

I niech nikt nawet nie próbuje

tych emocji powstrzymywać.

One muszą być, muszą się ulotnić. Same.



 2)

Śmierć zbawienna – gdy bliski,

zmagając się z chorobą ciała –

przygotowuje rodzinę na oswojenie się z myślą,

że Ona musi w niedalekiej przyszłości nadejść.

I nadchodzi. I jest smutek. Ale nie ma żalu do całego świata,

nie ma faków wymierzanych w boga.

Jest podziękowanie za koniec męki.

I są ludzie, którzy wtedy nie płaczą.

I niepłaczący nie są skurwielami bez uczuć.

Nie ma sensu w myślach komentować:

(dlaczego nie płaczesz, bezduszny chuju?)

Niepłaczący są od dawna pogodzeni.

Bo spodziewali się

Śmierci. 

zostałem przygotowany

EPILOG:

Dla mających plany: Śmierć

jest kurwą, która ma się za kochankę,

tylko przeszkadza, niweczy życie

   

dla cierpiących Śmierć jest Łaską

Jakby się nie żyło *

I tak śmierć nam pisana *

Jeszcze się tak nie zdarzyło **

żeby Człowiek nie umarł ** 

nie ma się co zamartwiać

Jak się już jednak urodziłeś, pożyj chwilę na tym świecie *

ale jak w „Lodzie”:

Tylko, gdy żyjesz niematerialnie, żyjesz naprawdę ***

Skupienie życia na pracy? Codzienne wyćwiczone ruchy organizmu aż po grób...

(Maciej Sipowski  23-27 lutego 2017)

*  M. M. Maleńczuk

**  Adam Ważyk / WU-HAE

***  Jacek Dukaj