Początek rozpoznawalności i niejakiej sławy Dąbrowskiego datuje się na lipiec 1794 roku, gdy polskie wojska królewskie broniły Warszawy w powstaniu kościuszkowskim przed Prusami i carską Rosją. Po klęsce powstania, Dąbrowski próbował odtworzyć polską armię przy wojskach francuskich we Włoszech. Jan Henryk otrzymał zgodę na utworzenie armii polskiej na ziemiach włoskich, które spod zaboru Austrii wyzwalał oddelegowany z Francji młody dowódca - Napoleon Bonaparte. Legiony Polskie we Włoszech zostały uformowane pod komendą Napoleona w 1797 roku.
W lipcu 1797 roku Józef Wybicki pisze słowa pieśni żołnierskiej, która staje się coraz bardziej znana jako "Mazurek Dąbrowskiego". Muzyka zaadoptowana została przez Wybickiego z melodii ludowej.
Rękopis Mazurka Dąbrowskiego - 1797
tekst według pisowni rękopisu:
Jeszcze Polska nieumarła,
kiedy my żyjemy.
Co nam obca moc wydarła,
szablą odbijemy.
Marsz, marsz Dąbrowski
do Polski zziemi włoski
za Twoim przewodem
złączym się znarodem.
Jak Czarnecki do Poznania
wracał się przez morze
dla oyczyzny ratowania
po Szwedzkim rozbiorze.
Marsz, marsz et.
Przeydziem Wisłę przeydziem Wartę
będziem Polakamy
dał nam przykład Bonaparte
iak zwyciężać mamy
Marsz, marsz et.
Niemiec, Moskal nieosiędzie ,
gdy iąwszy pałasza,
hasłem w3szystkich zgoda będzie
y oyczyzna nasza.
Marsz, marsz et.
Już tam ociec do swey Basi
mówi zapłakany:
Słuchay jeno, pono nasi
biją wtarabany
Marsz, marsz et.
Na to wszystkich iedne głosy
Dosyć tey niewoli
Mamy Racławickie Kosy
Kościuszkę Bóg pozwoli
Generał Jan Henryk Dąbrowski zmarł w sobotę 6 czerwca 1818 roku w swoim majątku w Winnej Górze, który otrzymał w ramach "emerytury" od księcia Józefa Poniatowskiego.
Miał 62 lata.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz